Mam wrażenie, że to dość klasyczny thriller z lat 90tych - tyle, że nakręcony ciut później. Sposób kręcenia ujęć, kadrowanie, kolorystyka, scenariusz... cóż, wszystko to zdaje się odwoływać właśnie do lat 90tych, przy czym raczej do lepszych niż gorszych filmów z tamtego okresu. Mnie to nie przekonało - logika opowieści jest bardzo słaba, naznaczona mnóstwem dziur i bzdur. Główni bohaterowie coś tam próbują nam udowodnić, ale idzie im słabo. Agent Secret Service urwał się z dramatu obyczajowego - nie wiedzieć czemu wątek utraty żony jest mocno pogłębiony, nie tylko umarła, ale wręcz poznajemy problem jako wielopiętrowy, z niuansami... nie wiadomo po co, skoro to tylko element kształtowania charakteru postaci, która i tak jest papierowa.

Nicole Kidman... cóż, ona jest piękna. Oglądanie jej sprawiało mi tak wielką frajdę, że praktycznie wybaczyłem jej słabą grę. Chyba zresztą nie było co grać, to nie ten typ filmu, w którym jest potencjał i głębia. Sean zagrał lepiej, może nawet powyżej rejestru filmu - reżyser tak jakby nie wychwycił, że główne postaci grają dwa różne filmy.